Ὁ δικαστὴς ποὺ διώχθηκε καὶ φυλακίστηκε ἐπειδὴ δὲν ὑπέκυψε δουλοπρεπῶς στὴν Τρόικα τοῦ Ὄθωνα (3 ἀντιβασιλεῖς) γιὰ νὰ καταδικάσει εἰς θάνατον τὸν Κολοκοτρώνη.
Τά συγκλονιστικά λόγια του: “Τό σῶμα μου δύνασθε νὰ τὸ κάμητε ὅπως θέλετε, ἀλλὰ τὸν στοχασμόν μου, τὴν συνείδησίν μου, δὲν θὰ δυνηθῆτε νὰ τὰ παραβιάσητε”
Στὶς κρίσιμες αὐτὲς στιγμές, ποῦ οἱ ξενοκίνητες δυνάμεις καταπατοῦν κάθε ἔννοια Δικαίου , Συντάγματος, ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων καὶ Ἐθνικῆς Κυριαρχίας, ὅπως ἄλλωστε ἐπιδιώκουν ἐδῶ καὶ 182 χρόνια, ὁ λαὸς περιμένει ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες Δικαστὲς καὶ εἰδικὰ ἀπὸ τοὺς Ἀνωτάτους, νὰ σταθοῦν ἀλύγιστοι καὶ ἀνεπηρρέαστοι προσηλωμένοι στὸ καθῆκον ποῦ ὁρκίστηκαν καὶ τάχθηκαν νὰ ὑπηρετοῦν .
Οἱ διατάξεις ποῦ ἐκδόθηκαν σὲ ἐφαρμογὴ τῶν "Μνημονίων", εἴτε μὲ τὸ πρόσχημα ψηφισμένων νόμων μὲ ἀπειλῆ κομματικῆς πειθαρχίας, εἴτε μέσω τῶν "κὰτ΄ εὐφημισμὸν" Πράξεων Νομοθετικοῦ Περιεχομένου, ἔχουν καταντήσει τὸ Σύνταγμα ἕνα ἐθνογραφικὸ ἱστορικὸ κείμενο, ἀντὶ γιὰ «πνεύμονα» Δημοκρατίας ποῦ πρέπει εἶναι .
Ὁ Ἕλληνας Δικαστὴς πρέπει νὰ δώσει καὶ πάλι ἕνα παγκόσμιο μάθημα ἀνδρείας, ὅτι δὲν καταθέτει τὰ νομικά του ὄπλα, δὲν θυσιάζει τὴν τιμή του, δὲν φοβᾶται, δὲν ἀνέχεται καταπατήσεις τοῦ Συντάγματος, οὔτε εὐτελισμὸ στοιχειωδῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ἡ Δικαοσύνη , σὲ περιόδους πολιτικῆς κρίσεως καὶ ἀστάθειας, εἶναι τὸ τελευταῖο καταφύγιο τοῦ πολίτη πρὶν....
τὴν ἀπελπισία ἢ τὴν αὐτοδικία. Ὁ πολυπαθὴς λαὸς μᾶς κάνει ἔκκληση πρὸς τοὺς κ.κ. Ἕλληνες Δικαστὲς νὰ μὴ λογαριάζουν πιέσεις ποῦ προέρχονται ἀπὸ "πάνω", ἀπὸ "κάτω", ἀπὸ "δεξιὰ" ἢ "ἀριστερά"... ἀλλὰ νὰ στέκονται ἀμετακίνητοι στὸ καθῆκον τους καὶ τὴ συνείδησή τους, ὡς νέοι "Πολυζωϊδηδες".
Νὰ μὴ φοβηθοῦν τὴν καριέρα τους, γιατί θὰ ἔχουν σύμμαχο τὸν δίκαιο Θεό, ποῦ θὰ ἀποδώσει δικαιοσύνη ὡς Κριτὴς , σύμφωνα μὲ τὰ ἔργα τοῦ καθενός.
Ὅταν βρεθεῖ κανεὶς στὴν ὄμορφη πόλη τῶν Σερρῶν καὶ περπατήσει ἀπ’ τὴ μεριὰ τῆς κεντρικῆς πλατείας (ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ) στὴν κεντρικὴ ὁδὸ ὅπου τὸ νεοκλασικὸ κτίριο τῆς Νομαρχίας, προχωρώντας λίγο πιὸ κάτω ἀπ’ αὐτὸ τὸ κτίριο, θὰ δεῖ στὴν ἄλλη πλευρὰ τοῦ δρόμου τὸ νεοκλασικὸ κτίριο τῶν Δικαστηρίων.
Στὰ δεξιὰ τοῦ δικαστικοῦ κτιρίου καὶ μέσα σὲ μικρὸ πάρκο θὰ δεῖ τὴ μαρμάρινη προτομὴ τοῦ Ἀναστασίου Πολυζωΐδη. Γράφει στὴν προτομή: ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΟΛΥΖΩΙΔΗΣ 1802 - 1873 ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ.
Διαβάζει ἀκόμα κανεὶς στὴν προτομή, ὅτι στήθηκε στὸ ἔτος 1984, δηλαδὴ 150 χρόνια ἀπ’ τὴν πολύκροτη δίκη τοῦ Θ. Κολοκοτρώνη καὶ ἄλλων ἀγωνιστῶν, στὴν ὁποία συμμετεῖχε ὁ Πολυζωΐδης ὡς Πρόεδρος τοῦ δικαστηρίου.
Στὴ δίκη αὐτὴ θ’ ἀναφερθοῦμε μὲ περισσότερα λόγια πιὸ παρακάτω.
Σὲ κάποιο σημεῖο τῆς προτομῆς διακρίνεται τὸ ὄνομα ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ, ποὺ εἶναι ὁ δημιουργός του ἔργου καὶ πρόκειται γιὰ ἕνα φημισμένο σύγχρονο γλύπτη καὶ ἀρχιτέκτονα.
Τὸ ἔργο ἔγινε μὲ δαπάνη τοῦ Δικηγορικοῦ Συλλόγου Σερρῶν, γιὰ νὰ τιμηθεῖ ὁ Ἀναστ. Πολυζωΐδης, ὡς δικαστὴς ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ, ἕνας ἀπ’ τοὺς ἐξέχοντες Ἕλληνες ὡς πρὸς τὴν προσφορὰ στὸ ἔθνος καὶ στὸ λαό, τέκνο τῆς πόλης τοῦ Μελενίκου, ποὺ ἦταν μία πόλη τῆς εὐρύτερης περιοχῆς τῶν Σερρῶν.!!!!!!!!!!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου