Ὁ ἀνύπαρκτος «καλλιτεχνικὸς» χῶρος τῆς χώρας.!!!!
Τόσα χρόνια ἀκούγαμε τὸν κάθε «καλλιτέχνη νὰ μᾶς ζαλίζῃ ἀκρίτως καὶ ἄνευ φίλτρων.
Ἡ γλώσσα τους δὲν ἔπαυε νὰ ἀραδιάζῃ ὅσα ἡ ἄνευ κρίσεως κεφαλή τους παρήγαγε.
Ζήσαμε σὲ μίαν παράνοια ποὺ ὅμοια της δὲν ὐπάρχει. (Κι ἀκόμη, δυστυχῶς, ἀκοῦμε ἤχους τοῦ παραλόγου ὡς ἀπόηχο ὅλης αὐτῆς τῆς ἀνισορροπίας!!!)
Διαβάζαμε συνεντεύξεις τοῦ κάθε σαχλαμάρα γιὰ τὸ χρῶμα τοῦ βρακιοῦ του ἢ τὴν μάρκα τῶν τσιγάρων του.
Κάποιες ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις σοβαρῶν ἀνθρώπων, ἔχουν πρὸ πολοῦ ἐκλείψει, ἢ κρυφτεῖ πρὸ κειμένου νὰ διασώσουν τοὺς ἑαυτούς τους ἀπὸ τὴν δίνη τῆς κατρακύλας.
Τὰ τσοντοκάναλα μᾶς προβάλλουν διαρκῶς ἕνα εἶδος διαβιώσεως πλῆρες εὐτελείας καὶ βλακείας.
Φήμη ἀποκτοῦν μόνον οἱ ἱκανοὶ γιὰ κωλοτοῦμπες καὶ οἱ ἄξιοι ἀπαξιώνονται!
Προβάλλονται ἡ πορνεία, ὁ εὔκολος πλουτισμός, ἡ ἁρπακτή…
Γυαλιστερὰ πρόσωπα ποὺ οὐδόλως διαθέτουν οἰανδήποτε βάσι συνειδησιακή.
Γυαλιστερὰ ῥοῦχα ποὺ δὲν κρύβουν τίποτα. (Δὲν εἶμαι πουριτανή, ἀλλὰ ἔχω κουραστεῖ πλέον ἀπὸ τὴν ἀσυδοσία!)
Ὁ λόγος ποὺ προβάλλεται εἶναι μόνον γιὰ νὰ μᾶς ὑπνωτίζῃ καὶ νὰ μᾶς παραπλανᾶ.
Πίσω ὅμως ἀπὸ ὅλα αὐτὰ θὰ ἔπρεπε νὰ ὑπάρχῃ μία ἀλήθεια κι ὄχι τὸ γνωστὸ ΤΙΠΟΤΑ!
Ἂν καὶ δὲν παρακολουθῶ μὲ κανέναν τρόπο αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὴν εἰδησεογραφία, ἐν τοῦτοις, τὰ τελευταῖα δύο χρόνια πασχίζω ἐναγωνίως νὰ ξετρυπώσω κάποιαν εἴδησι ποὺ νὰ προέρχεται ἀπὸ τὸν καλλιτεχνικὸ χῶρο καὶ νὰ ἀξίζῃ κάποιος νὰ ἀσχοληθῇ μαζύ της.
Κάποιαν εἴδησι ποὺ νὰ ἀφορᾷ σὲ σκεπτόμενα πρόσωπα κι ὄχι σὲ παπαγάλους τοῦ συστήματος!
ΤΙΠΟΤΑ ὅμως… Τὸ ἀπέραντο ΤΙΠΟΤΑ!
Κάπου κάπου διαβάζω τίτλους εἰδήσεων γιὰ τὶς οἰκονομικές τους δυσκολίες, γιὰ τὴν πείνα ποὺ τοὺς πλησιάζει (ἐὰν δὲν τοὺς ἔχῃ καταλάβει ἤδη), γιὰ τοὺς ἀδίκους φόρους… Κι ἐκεῖ τελειώνει κάθε τους διαμαρτυρία ἢ ἔκφρασις δυσαρεσκείας.
Τί στό καλό; Χάθηκε ἀπό τόν τόπο ἡ Τέχνη; Καί μάζύ της ἡ Σκέψις; Ὁ Λόγος;
Κάποτε, σὲ αὐλὲς τῶν Ἀθηνῶν, ζοῦσαν ἠθοποιοὶ μὲ ἄποψι. Ζωγράφοι μὲ λόγο. Συγγραφεῖς ποὺ στήριζαν τὶς ἀπόψεις τους μὲ κάθε μέσο. Τώρα ποῦ πῆγαν;
Γνώρισα κάποιους ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους, σὲ προχωρημένη σχετικῶς ἡλικία, καὶ τοὺς θαύμασα. Τοὺς λάτρεψα.
Δὲν εἶχε σημασία ἐὰν διαφωνούσαμε σὲ κάποια ζητήματα. Μοῦ ἄρεσε τὸ σθένος τους, ἡ πυγμή τους, ἡ δύναμις τοῦ λόγου τους.
Ποῦ πῆγαν λοιπόν οἱ καλλιτέχνες; Ἔσβησαν στίς γειτονιές τῶν Ἐξαρχίων καί τῆς Πλάκας;
Ἀκούσαμε κάποιους ἀπὸ αὐτοὺς νὰ διαμαρτύρονται πρὸ μερικῶν μηνῶν γιὰ τὰ ἄδικα μέτρα τῆς κυβερνήσεως, γιὰ τὸ ΔΝΤ, γιὰ τὶς ἀπάνθρωπες φορολογίες…
Δὲν ἀκούσαμε ὅμως κανέναν ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς νὰ σηκώνῃ ἀνάστημα καὶ νὰ φωνάζῃ γιὰ τὰ ἐθνικά μας προβλήματα.
Γιὰ τὴν διάλυσι τῆς Παιδείας. Γιὰ τὴν καταστροφὴ τοῦ ἐθνικοῦ συστήματος ὑγείας.
Τόσο ἀντιλαμβάνονται ἢ τόσο ἀντέχουν;
Ναί, ὑπάρχουν καὶ κάποιες ἐξαιρέσεις, ποὺ δυστυχῶς, παρουσιάζονται ὡς γραφικοὶ κι ἀκραῖοι ἀπὸ τοὺς ὑπολοίπους.
Εἶναι ὅμως δυνατόν μέσα στό σύνολον τοῦ καλλιτεχνικοῦ κόσμου νά συμφωνοῦν ὅλοι μέ ὅλα;
Ἢ μήπως φοβοῦνται ὅλοι μέ ὅλα; Συζητᾶμε γιά δειλία λοιπόν;
Τόση ἀφωνία; Τόση σιωπή; Ἢ τόση ἀδιαφορία;
Ἡ κατάστασις στὴν χώρα ἐπιδεινώνεται. Θὰ χειροτερέψουν πάρα πολλά, διότι αὐτοὶ ποὺ ἔχουν ἀναλάβει τὴν διακυβέρνησι τῆς χώρας φροντίζουν γιὰ τὴν δική τους βολή πρωτίστως.
Αὐτὸ θὰ ἔχῃ ὡς ἀντίκτυπο τὴν ὅλο καὶ πιὸ δύσκολη διαβίωσι ὅλων αὐτῶν ποὺ μᾶς διασκέδαζαν τόσα χρόνια.
Διότι ψυχαγωγία δὲν προσέφεραν, πλὴν ἐλαχίστων.
Οἱ πρῶτοι ποὺ βάλλονται καὶ φυσικὰ θὰ κτυπηθοῦν ἀκόμη χειρότερα, εἶνα αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ μερίδα τοῦ πληθυσμοῦ.
Τί περιμένουν; Νά σωθοῦν μέ ἐλπίδες;
Γιὰ ἐμένα ὁ καλλιτεχνικὸς χῶρος, καθῶς καὶ κάθε ἀντίστοιχος χῶρος, ὅπως καὶ ἡ χώρα μὲ τὴν παρούσα μορφή, ἔχουν πρὸ πολλοῦ καταρρεύσει.
Ὀρθότερα, ἔχουν πρὸ πολλοῦ καταπέσει σὲ βάραθρα ἄπατα.
Δὲν ὑπάρχει ἐπιστροφὴ κι ἄνοδος.
Εἴπαμε, ὅλα ἀπὸ τὴν ἀρχή.. Ὅλα ἀπὸ τὸ μηδέν… Ὅλα θὰ ξαναγίνουν, ἀλλὰ θὰ γίνουν μὲ ἄλλες ὑποδομές.
Πρώτη καὶ καλλίτερη ἡ ὁμάδα τῶν καλλιτεχνῶν, τείνει νὰ ἀφανιστῇ!
Ἀκολουθοῦν κι ἄλλες, λιγότερο σχολιασμένες, ἀλλὰ ἀκολουθοῦν.
Ὅλοι μας θὰ τὸ ζήσουμε πρὸ κειμένου νὰ τὸ ἐμπεδώσουμε.
Μάθαμε νὰ ζοῦμε μέσα στὸ τίποτα καὶ κανεῖς νὰ μὴν διαμαρτύρεται. Καιρὸς νὰ πετάξουμε τὸ ΤΙΠΟΤΑ καὶ νὰ τὰ πιάσουμε ὅλα ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ τὰ ἀφήσαμε.!!!!!!!!!!!!!
